Nog een klein stukje (230 km)

En zo naderen we het einde van onze geplande route. Gek hoor. Het ene moment sta je aan het begin in Chiang Mai, je begint te fietsen, je beklimt wat bergen, slaapt in heel veel hotels/guesthouses, eet in nog veel meer "restaurantjes", pakt iedere dag de tassen weer op ..... de weken vliegen voorbij en dan kom je tot de conclusie, dat je nog maar 3 fietsdagen over hebt!!
Zo zijn we vandaag in Nakhon Sawan aangekomen. Dit is een Chinees aandoende stad (groot en druk) in de laagvlakte, recht boven Bangkok. Hier komen vier belangrijke rivieren bij elkaar en gaan samen als de Chao Praya verder naar Bangkok.
De afgelopen dagen zagen we af en toe weer de rivier de Ping. Dezelfde als bij ons begin in Chiang Mai, nu alleen een flink stuk breder.
In ons vorige verslag zaten we in Sukhothai. Een geweldig Guesthouse en toch zijn we 12 kilometer verderop neergestreken in Old Sukhothai. Daar vonden we een guesthouse met zwembad. En o o wat was dat heerlijk zeg. Daar ligt nu een extra laagje zand op de bodem !
In Old Sukhothai hebben we genoten van het Historical Park. Op de dag van aankomst zijn we direct doorgefietst, zonder bagage en hebben vele tempels en buddha's gezien. Prachtig. Vervolgens dus de hele middag in het zwembad. Het was zaterdag en met een biertje en wijntje bleven we lekker thuis op de verranda. In de tuin veel tropische volgels. Papagaaien, beo's, veelkleurige vinkjes en ander gevedertje in kleine kooitjes. De kolibri's waren wild. Zo ook een enorme duizendpoot.
Op zondag zaten wij al om 5.45 uur op de fiets. Vrijwillig in het donker om de buddha op de berg bij zonsopkomst te aanschouwen. Dat is gelukt, we waren de enige toeristen en het was nog lekker koel. Daarna fietsten we door naar de volgende Buddha en die ging net open .... weer waren we de enige toeristen. Overdag is dat hier wel anders. Een goede tip van de guesthouse eigenaar en zo waren we voor het ontbijt al weer terug. Een tropische verrassing: verse cocospudding met banaan en honing ... daarnaast nog gebakken eieren, toast en diverse soorten jam. Tuurlijk met koffie en thee naar keuze. Alles onbeperkt! Hier blijven we nog wat langer. De rest van de dag in het zwembad en 's avonds tegen zonsondergang illegaal nog een keer het historical park ingefietst.
Dit waren 4 relaxte dagen.
Op maandag (nieuwe werkweek) vertrokken we weer en wel naar Kamphaeng Phet. Dit stadje staat ook op de werelderfgoed lijst. Ook om de ruines. We geloofden het nu wel. We hadden een goed hotel, waar uiteraard het personeel geen woord Engels spreekt. Het is iedere keer weer verbazingwekkend. In de toeristische plaatsen (Sukhothai) tref je toeristen en spreken de guesthouse eigenaren wel Engels (omdat ze zelf Europees zijn). In de hotels is het drama, maar wel lachen. Mits je veel geduld hebt en dat hebben wij .... soms.
Die avond hebben we gegeten op de markt. Overal is iedere avond markt. Je gaat dan bij een tafeltje zitten en hoopt maar dat ze een Engelse kaart hebben. We hadden geluk. Echter gefrituurde kikkers met knoflook en slangekoppensoep, daar hadden we geen zin in. Het werd nasi. Daarna enorm gelachen. Nico werd geprikt ..... door een olifantje. Hij schrok zich helemaal suf. Ja dat verwacht je ook niet he? Het was geen muskiet maar een snorhaar van een schattig baby-olifantje. Wel zielig trouwens. Er zijn hier en daar groepjes met jonge mannen die met olifantjes de markten afstruinen en bedelen om de olifanten te kunnen voeden. Bah !

Op dinsdag hebben we een 1/2 uur de weg gezocht om uit de stad te komen. Uiteindelijk kwamen we uit op de straat langs het hotel !! Ons routeboekje is niet altijd even scherp. Die dag kwamen we aan in Khanu Woralaksaburi, nadat we weer een stuk mooi tussen de rijstvelden hadden gefietst. Genieten hoor. In deze plaats was het geplande resort vol. Daar geloofden wij geen barst van. De receptionist was te druk met zijn TV en had geen zin in Engels ... dat treffen we niet vaak. Daarom 2 kilometer terug gefietst en bij een alleraardigste mevrouw overnacht. Je ziet veel "hotels" met diverse kamers aan elkaar op de begane grond. Een soort van garageboxen, maar dan anders. Vaak zijn wij de enige fietstoeristen. De rest van de bewoners zijn Thai. 's avonds weer op fiets naar de markt, maar voor het donker weer naar huis. Want we hadden de BVN zender op de TV. Dan hebben we mazzel: De wereld draait door en Pauw en Witteman. Met een zakje chips erbij doen we dan een Hollands avondje TV kijken. Heerlijk ...
En zo fietsten we vanochtend weer heerlijk relaxed het stadje uit, even langs de Ping en vervolgens tussen rietsuiker- en rijstvelden door. Veel groen, veel vogels en veel vriendelijk zwaaiende mensen ...
En dan deze stad, Nakhon Sawan. We zitten in een luxe hotel. De 1e was net een Chinese gevangenis, de 2e was niet meer en de laatste leek veel te luxe, maar dat valt mee. We namen de super de luxe kamer voor 2,50 euro extra. Omdat we daarmee een PC op de kamer hebben en bovendien over een ligbad beschikken. Geduld, geduld. Wij betaalden, maar geen Internetaansluiting en geen stop in het ligbad van slechts 1 meter. Binnen een kwartier een nieuwe PC (erg traag nog steeds, maar toch) en een stop. Eenmaal uitgepakt blijkt nu alleen het warme water nog te ontbreken en de WC spoelt niet door. Ach details. Er is een restaurant en wij hebben lekker de ruimte. Dat wordt de hele avond internetten .... Misschien zelfs wat mailtjes versturen.

Tot zover en tot over enkele dagen in Ayutthaya. Alle vakantiegangers. Nogmaals een fijne wintersport of Africatrip !
Lieve groetjes vanuit nog steeds een warm Thailand (al weken > 36 graden)