Weer een ervaring rijker ....

Hoi daar allemaal in Nederland. Hier in Laos alles prima !!
Zoals gemeld hebben we een dag op een slowboat gezeten en op deze manier een flink stuk de Mekong afgezakt. Een bijzondere ervaring, maar hopelijk eenmalig. De boottocht was leuk, maar de organisatie er omheen en de massa toeristen (backpackers) verschrikkelijk. We waren keurig op tijd natuurlijk en mochten vervolgens nog 3 uur wachten voordat de boot eindelijk vertrok. Overvol met veel zuipende backpackers. Alle bagage onder de vloer, wij met z;n allen erboven op en onze fietsen op het dak. Ja, ja, we kwamen in het donker aan. Een uurtje ervoor begon de bemanning de bagage al onder de vloer weg te halen. De puinhoop was compleet. Uitstappen deden we met 2 boten tegelijk. Iedereen via de 2e boot met alle bagage. Vervolgens in het donker met zo'n 150 man en bepakking een rotswand opklimmen, richting het dorpje.
Gelukkig hadden wij op de boot het hotel gereserveerd (afgeperst waarschijnlijk, maar 14 euro hadden we er wel voor over om zeker te weten dat we zouden kunnen slapen) Daarom iets meer tijd om te zorgen dat we eerst bagage en daarna de fietsen boven kregen. De jongens van het hotel renden naar beneden en plukten zo onze fietsen van het dak van de 2e boot. We hadden 2 fietsen bij ons, maar kregen er 4 !!
De dag erop konden wij rustig aan doen. Het hele dorp stroomde weer leeg richting de boot om naar LuangPrabang te vertrekken. Kuddedieren ....

Wij vertrokken die woensdag lekker rustig voor een fietsdag van 53 kilometer (vanuit Pakbeng. Dit was een hele mooie dag. Eerst behoorlijk wat jungle, daarna bergen met landbouw. Maar vooral verschrikkelijk veel armoede. De mensen hier in de bergdorpjes hebben niet veel .... ja kippen, honden, eenden, biggetjes.
De hele dag rennen de kindertjes richting de weg en roepen naar ons Sawai Dee (hallo). Geweldig. Regelmatig volgt er een high five !!
's nachts in bed horen we nog Sawai Deeeee ....
Van de armoede zijn we wel behoorlijk onder de indruk. Alhoewel je soms ook jongens met een scooter achter zo'n hutje tevoorschijn ziet komen. Keurig haar in de gel en flitsende kleren aan. Of je ziet een jonkie van een jaar of tien met z'n mobieltje een foto van ons maken.
Iedere strohut heeft bijna een schotelantenne ..... Dan snappen we het niet, maar dat de meeste mensen erg arm zijn, dat is ons wel duidelijk.
Ook verse olifantenpoep gesignaleerd. Ja ja, nu de olifanten nog.
De route die wij nu volgen naar Luang Prabang is zwaar. De eerste 2 dagen (53 en 93 kilometer) gingen goed.
Morgen (zaterdag) wordt nog een erg pittige dag met nog meer klimwerk. Dan slaan we van de laatste dag (dag D van de route Karin) een stukje over en gaan alsnog weer met de boot. Hopelijk niet dezelfde slowboat ... dan fiets ik liever.
Ondanks de armoede hebben wij het nog steeds heel goed. We eten goed. Net nog spaghetti gehad. We zijn vandaag geindigd in een redelijk grote plaats (Oudomxay), niet ver van de grens met China. Niet echt een leuke stad, maar we zitten in een geweldig hotel. We kunnen de Weense wals doen in onze hotelkamer ... belachelijk groot. Wat een contrast met de afgelopen route.

Over 2 dagen zijn we in Luang Prabang. Daar gaan we een paar dagen rusten en van de omgeving genieten. Even de was doen etc. Lieve groeten allemaal, sukses met de Survivalrun. Veel plezier op Phuket (de groeten van Reinato terug !!! Hij had een tekening van de tandem).

Doe rustig aan allemaal. Hopelijk geen ruiten krabben 's ochtends??
Lieve groet, Nico en Anke