Vientiane, hoofdstad van Laos

Daar zijn we dan weer, puffend van de hitte in een internetcafe in Vientiane.
Wat geweldig om jullie reacties te lezen, zo blijven we toch op de hoogte. Fantastisch nieuws bij de familie Jager. Van harte met de geboorte van Dian. We hebben onderweg vaak aan jullie gedacht.Fijn om dit goede nieuws te lezen .. een meisje: super !!

Maar laat het niet zo zijn daar in Nederland dat wij een Elfstedentocht gaan missen .... dat zal toch niet waar zijn! Af en toe verlangen wij wel naar een beetje koelte hoor. Alhoewel, gevoelstemperatuur -15 lezen we. Da's niet niks. Hopelijk kunnen jullie op natuurijs schaatsen en is het lekker winter.
Toch erg vreemd hoor: je stapt gewoon in een vliegtuig en je landt in de warmte. Het klinkt ver weg: de andere kant van de wereld, maar het valt best mee hoor. Het leven hier gaat ook gewoon door ... en hoe.

Twee dagen geleden vertrokken we uit Vang Vieng, of Vieng Vang ... weet het niet meer. We dalen af, zowel op de kaart als ook in meters. Af en toe nog wat klimmetjes, maar het echte werk is even over. Gelukkig maar, want de afgelopen 2 1/2 fietsdag was erg verschrikkelijk wat wegdek betreft. 100 meter asfalt en dan 50 meter puin, 100 meter asfalt en weer 50 meter puin. Ongelofelijk en waarom? "Ze" wilden een nieuwe weg en zijn daarom alvast begonnen met de afbraak van de oude. Alleen nu is er geen geld voor de nieuwe. De dombo's, dit kost zo veel geld aan reparatiekosten. En daarbij (naast het gestuiter) ook nog eens enorm veel stof en uitlaatgassen. Het was niet echt leuk meer ... Tot zover het geklaag, want gisteren (dinsdag) verlieten we eindelijk de grote hoofdweg en vanaf dat moment genoten we weer. Vandaag weer tussen de rijstvelden gefietst en aan het begin van de middag (het is nu woensdag geloof ik), fietsten we zo'n 20 kilometer de voorsteden van Vientiane binnen. Weer veel verkeer. Ach we hebben een goed hotel en zijn al weer lekker gedouched. We blijven hier 2 nachten en fietsen dan op vrijdag over de Friendshipbridge terug naar Thailand.
We verheugen ons stiekum wel een beetje om daar weer binnen te fietsen. De wegen zijn in Thailand beter, het eten ook en de bevolking toch ook iets vriendelijker.
Wat zien we onderweg? Wel het verkeer is heel divers. Had ik al gemeld dat iedereen minstens een scooter heeft? Zelfs kinderen van een jaar of 8 gaan met z'n drieen op 1 scooter naar school. Heb je iets meer te makken, dan heb je een pickup truck. Oude personenauto's zien we helemaal niet. Alleen nieuwe, grote, dure auto's. Een pick-up, een SUV of een dure sedan. Daarnaast veel vrachtautootjes, tuk-tuk's en luxe busjes en veel bussen en stinkende, oude vrachtauto's (bah).
Langs de wegen wordt ontzettend veel gebouwd en hele mooie huizen zelfs. Er is duidelijk sprake van vooruitgang. En toch zien we onderweg weinig landbouw in vergelijking tot de ruimte die er is. Langs de weg ontelbare winkeltjes, rijen achtereen en iederen verkoopt hetzelfde: frisdrank, koekjes, chips en shampoo etc.
Zien we 1 stalletje met alleen mandarijnen, dan volgen er zeker nog 10 kraampjes met alleen mandarijnen. Kilometers verder hetzelfde met watermeloenen of suikerrietstengels of bamboescheuten. Waarom verkopen ze dan op dezelfde plek hetzelfde en aan wie???
Gisteren fietsten we langs een meer en daar stonden zeker 40 kramen met gedroogde vis ... stinken !
We genieten ook van de dieren langs de weg. Al dagen zien we overal koeien. Ze behoren wel aan iemand, want ze hebben een touw om de nek. Toch gaan ze waar ze willen. Midden op de weg, links, rechts, in de berm, in de tuintjes .... Zo ook groepjes geiten en natuurlijk kippen, heel veel kippen met nog veel meer kuikentjes. De hanen zitten vaak onder een grote mand. Vandaag zagen we regelmatig dat iemand zo'n haan zat op te poetsen. Of vechten vanavond of de kleindierententoonstelling. Ook zien we veel echte waterbuffels, die worden gebruikt om de rijstvelden te bewerken .... en daarin weer de eenden. Die eten we/ze op.
We hebben tot nu toe steeds gelachen om al die luie honden en vooral de vele puppies. Je weet dat er veel zijn, omdat ze ze graag opeten, da's dan weer minder.
We hebben gehoord dat hoe verder naar het Zuiden, hoe wakkerder de honden weer worden. Wel de afgelopen 2 dagen hebben we de dazer 2x gebruikt. En hij doet het !!! Dat betekent 2 honden met koppijn.

We zijn inmiddels over de 1200 fietskilometers heen in 19
fietsdagen. Niet een hoog gemiddelde, maar dat willen en hoeven we ook niet. We hebben lekker de tijd. De fietsen doen het goed (Santosjes met Marathon XR. Onze banden gaan al meer dan 13.000 km mee, zonder 1x lek te zijn geweest. Klop, klop op hardhout ....)
We gaan zo lekker op een terrasje zitten aan de Mekong. Ik denk dat hier nog nooit ijs heeft gelegen. We denken even aan de Bonkevaart.

Uiteraard denken we ook even aan jullie allemaal. Misschien wel onder het genot van een biertje c.q. wijntje. Wil diegene die een baantje trekt op natuurijs ook even aan ons denken?
Vandaag of morgen proberen we nog nieuwe foto's te plaatsen. Ja ja, Erik, je wordt op je wenken bediend.
Lieve groet.